INTEGRACJA SENSORYCZNA

Historia Integracji Sensorycznej

Każda metoda skoro istnieje musiała zostać przez kogoś stworzona. Twórczynią integracji sensorycznej jest dr A. Jean Ayers (1920-1988) z pochodzenia Amerykanka.

Będąc dzieckiem doświadczyła problemów z uczeniem się, które skłoniły ją do pogłębiania swojej wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i terapii zajęciowej na Uniwersytecie Kalifornijskim. Na podstawie doniesień naukowych jak i własnych doświadczeń J.Ayers rozwinęła swoją teorie i usystematyzowała badania.

Teoria oparta na doniesieniach neurofizjologicznych, kliniczna obserwacja oraz standaryzowane testy stały się podstawą terapii.

 

Według J.Ayers jest to proces, dzięki któremu mózg otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów segregując, rozpoznając i integrując ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami odpowiada adekwatną reakcją.

Krócej: to taka organizacja wrażeń by mogły być użyte w celowym działaniu. Wrażenia, które są integrowane w Ośrodkowym Układzie Nerwowym pochodzą z następujących zmysłów: dotyku, układu przedsionkowego, czucia głębokiego (propriocepcja), słuchu, węchu, smaku i wzroku.